ویلیام استوکر مسئول بازسازی بخشی از برج St. جان در لیمریک، ایرلند در تابستان 1883. ارتفاع بیست فوتی برج (بلندترین برج کلیسا در ایرلند) اندکی پس از ساخت آن در سپتامبر فروریخت.
1882، و بودجه برای تکمیل کار در تابستان 1883 جمع آوری شد.
این قرارداد به یک شرکت نیوکاسل آن تاین به نام تی. ماسینگهام واگذار شد. اگرچه آنها تعدادی نیروی محلی را در محل کار استخدام می کردند، اما کارکنان خود را نیز می آوردند. کار در ماه مه 1883 آغاز شد و تا تابستان به خوبی پیشرفت کرد. آخرین مهلت تکمیل کار 15 مرداد بود.
در عصر روز شنبه 14 ژوئیه 1883، ویلیام استوکر که ناظر کارها بود، برای بررسی وضعیت از داربست بالا رفت.
بتن روی سنگ ها او قبل از اینکه پای خود را از دست بدهد و در حدود 200 فوت سقوط کند، با یک همکار محلی صحبت می کرد. جسد او به بیمارستان بارینگتونز منتقل شد و اندکی پس از آن تحقیقات انجام شد.
این جایی است که راز شروع می شود. هیچ سابقه ای از او در قبرستان های لیمریک (نه پروتستان و نه کاتولیک) وجود ندارد. هیچ سابقه ای از دفن یا بازگرداندن اجساد به انگلستان وجود ندارد. این روزنامه در آن زمان گزارش می دهد که او مردی 30 ساله از Consett Durham بود که از اوایل بهار همان سال در لیمریک بوده است، اما هیچ سابقه ای از او در سرشماری یا هیچ کجا در Ancestry.com وجود ندارد.
به عنوان یک مورخ کلیسای جامع، بسیار دوست دارم ویلیام را به یاد بیاورم، تنها کسی که جان خود را در ساختمان کلیسای جامع زیبا و نمادین ما از دست داد.