من خیلی به پرندگانی که از باغم بازدید می کنند وابسته شده ام. از گنجشک های بسیار پر سر و صدایی که به طور دسته جمعی در داخل و خارج درخت پرواز می کنند. کبوترهای دست و پا چلفتی که به سختی از زمین بلند می شوند، بنابراین در جستجوی چیزی برای خوردن به اطراف چمنزار می روند.
حدس می‌زنم تقصیر من است که این همه پرنده وجود دارد، زیرا تمایل دارم به طور منظم به آنها غذا بدهم و نوه‌هایم را تشویق به انجام همین کار کنم. از آنجا که ما همیشه پوسته را روی نان خود می گذاریم – یک ویژگی غریزی که از طریق خانواده منتقل می شود – همیشه یک میان وعده کوچک برای پرندگان در دسترس است.
النور و ماتیلدا از آنجایی که کوچک بودند، می‌توانستند انواع مختلف دوستان پردار ما را بشناسند و وقتی یک رابین را دیدند خوشحال شدند.
بسیار قابل توجه است که وقتی با یک ساندویچ ژامبون پا به باغ می گذارم، سطح سر و صدای درخت بالا می رود زیرا گنجشک ها انتظار دارند یک لقمه خوشمزه از راه آنها بیاید. آنها همچنین بسیار مدبر هستند زیرا اگرچه من برای آنها حمام پرنده تهیه نکرده ام، اما بعد از یک روز بسیار گرم اخیراً آنها از جلو پرواز کردند و من تماشای آنها را در حال حمام کردن در گودال های کوچک به جا مانده از باران متناوب کردم!
با این حال، من تمایل دارم روی کلاغ‌ها نقاشی بکشم، که همه دوستان کوچکم را با یک حرکت سرکشی پراکنده می‌کنند و تکه‌های بزرگ نان را در منقار خود حمل می‌کنند تا روی کسی نزدیک پشت بام بخورند.
روزی که این اتفاق افتاد، به یاد فیلم آلفرد هیچکاک افتادم با صحنه دلخراشی که در آن پرندگان به دنبال انتقام و اعتصاب هستند. برای انصاف با این کلاغ ها. آنها بیشتر به پر کردن شکم گرسنه خود علاقه داشتند تا کپی کردن صحنه ای از یک فیلم دهه 1960 که مضمون آن – به گفته هیچکاک – “انتقام دقیق از بشریت برای بدیهی گرفتن طبیعت” بود.
و قطعاً پر زرق و برق ترین بازدیدکنندگان باغ من مرغ های دریایی هستند!
من باید تعجب کنم که آنها اینجا در Consett، تقریباً 900 فوت بالاتر از سطح دریا، چه می کنند، اما شما آن را دارید – آنها به همه نوع نیاز دارند!
از نظر محلی، دیدن بادبادک‌های قرمز که در دوردست اوج می‌گیرند نیز تکان‌دهنده است، اگرچه من هرگز از نزدیک ندیده‌ام، اما با طول بال‌های غول‌پیکرشان که تقریباً 2 متر است و پرهای قهوه‌ای و قرمز متمایزشان به راحتی قابل تشخیص است.
اگر این اشتهای شما را برای تماشای پرنده باز کرده است، همیشه می‌توانید به ایستگاه اتوبوس بروید و با اتوبوس بادبادک قرمز به سمت Winlaton Mill بروید و مسیر Red Kite Trail را دنبال کنید.
یکی از ارزشمندترین مکان‌های باغ من در کنار سنجاقک فلزی است که نقطه‌ای را مشخص می‌کند که من و نوه‌هایم مراسم تشییع جنازه مرغ سیاه کوچولوی دوست‌داشتنی را که در مسیر پیدا کردند برگزار کردیم. با تشریفات کامل او را در یک حوله کاغذی سفید به خاک سپردیم و به صورت تشریفاتی بر روی بیل به محل استراحتش بردیم.
بعد از این رویداد با چشمان درشت از من پرسیدند:
“آیا در بهشت پرندگان وجود دارد، مادربزرگ؟”
با تعجب گفتم: “من می خواهم اینطور فکر کنم.”
در غیر این صورت انبوهی از نان باقی می ماند!
هر دو سرشان را به علامت تایید تکان دادند و از جواب راضی شدند – فعلا!
The post Watch Birdie! – توسط لورین ویتمن. اولین بار در مجله Consett ظاهر شد – اخبار محلی مثبت برای Consett، County Durham.